Δυσπραξίες

Η δυσπραξία είναι αναπτυξιακή διαταραχή της ικανότητας οργάνωσης, συντονισμού και συγχρονισμού, με επιπτώσεις στη λεπτή και αδρή κινητικότητα, την αντίληψη, τη σκέψη, την ομιλία, τη μάθηση και την καθημερινότητα.

Η συχνότητα των δυσπραξιών κυμαίνεται από 3-10% του πληθυσμού και πιθανολογείται συσχέτιση με κληρονομικότητα, εγκεφαλική ανωριμότητα ή βλάβη και προβλήματα στη μετάδοση κεντρικών εντολών. Συχνά συνυπάρχει ανωριμότητα, διάσπαση προσοχής ή δυσλεξία.

Συχνά εμφανίζουν ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες, κινητική και γενικότερη αδεξιότητα και ανωριμότητα και συχνές πτώσεις και τραυματισμούς σε σταθερά σημεία. Διαφέρουν σε ένταση και είδος συμπτωμάτων και χωρίζονται σε κινητική δυσπραξία, σε λεκτική ή/και στοματική, σε οπτική ή οργανωτική κ.λπ..

Τα παιδιά με λεκτική δυσπραξία δυσκολεύονται στην άρθρωση και ομιλία, στον έλεγχο και το συντονισμό των στοματοπροσωπικών μυών, συχνά καθυστερούν να μιλήσουν, κάνουν ασταθή λάθη στην ομιλία για μεγάλο διάστημα και χρησιμοποιούν χειρονομίες και μη λεκτικά συμπληρώματα.

Συνήθως είναι ευερέθιστα μωρά, καθυστερούν να περπατήσουν, δυσκολεύονται σε αυτοεξυπηρέτηση, κατασκευές και κινητικές δραστηριότητες, καθώς και σε διατροφή, κοινωνική συναλλαγή και αλληλεπίδραση.

Στο νηπιαγωγείο δυσκολεύονται σε κινητικές και ομαδικές δραστηριότητες και στην αλληλεπίδραση με συνομηλίκους, στη λαβή, τη μορφή και την ταχύτητα γραφής, στην αντίληψη χωροχρονικών εννοιών, στην αναγνώριση και κατασκευή σχημάτων και στην αυτοεξυπηρέτηση.

Στο Δημοτικό συνεχίζουν τα προβλήματα και δυσκολεύονται ιδιαίτερα στη γραφή και στις αθλητικές δραστηριότητες, αντιδρούν έντονα έως υπερβολικά και αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε μνήμη, οργάνωση, διάρκεια προσοχής και εργασίας κ.λπ., με σύνηθες αποτέλεσμα μαθησιακές δυσκολίες και σχολική αποτυχία.

Τα προβλήματα συνεχίζονται και στην ενήλικη ζωή.

Ανάλογα με τη μορφή δυσπραξίας συστήνεται εργοθεραπευτική ή λογοθεραπευτική παρέμβαση, μαθησιακή και ψυχολογική υποστήριξη και δραστηριότητες.